Managen van strategische verandering (Tichy)

Managen van strategische verandering: in dit artikel wordt het concept van het managen van strategische verandering van Noel M. Tichy praktisch uitgelegd. Naast wat deze theorie inhoudt, belicht dit artikel het raamwerk, de praktijk van het managen van strategische verandering en een laatste woord (samenvatting). Veel plezier met lezen!

Wat is het managen van strategische verandering?

Strategische verandering heeft te maken met kritische implementaties voor bedrijven die proberen hun concurrentievermogen op de markt te verbeteren.

Het kan worden gezien als lange termijn projectiebeslissingen die kritisch worden geëvalueerd. Daarom draait strategische verandering om het zorgvuldig onderzoeken van verschillende interne en externe factoren om de juiste beslissingen te nemen.

Het managen van strategische verandering vindt plaats tijdens de implementatie van de verandering. Noel M. Tichy, een Amerikaanse managementconsultant, docent en auteur van vele boeken en schreef ‘Managing Strategic Change.’

In dit boek verwijst Tichy naar het managen van strategische verandering door implementatie van het TPC model. TPC staat voor Technische, Politieke en Culturele dynamiek. Tichy, de grondlegger van het TPC-model, stelt dat bedrijven de hierboven genoemde dynamiek moeten analyseren als organisaties strategische verandering willen managen.

Als resultaat van de evaluatie van de technische, politieke en culturele dynamiek van een organisatie, is de kans groot dat bedrijven in staat zijn om strategische veranderingsgerelateerde vragen te beantwoorden, zoals vragen met betrekking tot de branche waarin de onderneming actief is en de waarden van werknemers.

Het managen van strategische verandering is in het algemeen gericht op het opsporen van organisatorische problemen en uitdagingen en het identificeren van hoe deze kunnen worden beïnvloed, zodat het bedrijf hier in de toekomst van profiteert.

De door Tichy geïdentificeerde dynamieken zijn met elkaar verbonden, wat in de volgende paragraaf meer gedetailleerd worden uitgelegd.

TPC-model van het managen van strategische verandering

Zoals eerder uitgelegd, kan het managen van strategische verandering succesvol worden door de integratie van technische, politieke en culturele dynamiek.

Figuur 1 – Model voor het beheren van strategische veranderingen (Tichy)

Technische dynamiek

Deze dynamiek van het managen van strategische verandering is gericht op de organisatiestructuur en problemen met de productportfolio. Door de toegenomen wereldwijde concurrentie is het voor bedrijven bijvoorbeeld gemakkelijker geworden om te leren en te kopiëren van innovaties.

Het resultaat van global learning is dat de vraag naar kwalitatieve en concurrerend geprijsde producten hoger wordt. Bedrijven die de ontwikkelingen in de branche niet bijhouden, moeten de noodzaak om te veranderen onderkennen.

Naast alleen productgerelateerde aspecten, is de technische dynamiek van het managen van strategische verandering ook gericht op verschillende organisatiestrategieën.

Na een interne evaluatie van de winstgevendheid kan een bedrijf bijvoorbeeld vaststellen dat focussen op een specifieke doelgroep niet rendabel is. Het kan dienen als een indicator om de strategische koers van het bedrijf te veranderen.

Politieke dynamiek

De politieke dynamiek van het managen van strategische verandering is een essentiële factor om te evalueren. Vanuit bedrijfsperspectief betekent dit het toepassen van middelen om huidige en toekomstige politieke beslissingen te beïnvloeden. Bovendien is het politieke element belangrijk omdat het vaak te maken heeft met druk die verband houdt met macro-perspectiefproblemen.

Culturele dynamiek

De culturele factor van het managen van strategische verandering is in het algemeen gericht op normen en waarden die nog niet intern in de organisatie zijn besproken.

Een andere kijk op culturele dynamiek is de factor te zien als externe druk voor verandering vanwege verschillende of veranderende waarden en overtuigingen van de samenleving. Deze externe druk om te veranderen kan bijvoorbeeld verband houden met gelijke arbeidskansen die doorgaans moeten leiden tot een meer gevarieerd personeelsbestand.

Hoewel de technische, politieke en culturele dynamieken factoren zijn die afzonderlijk geëvalueerd moeten worden, kunnen de dynamieken elkaar volgens Tichy beïnvloeden. Vanuit bedrijfsperspectief moeten ondernemingen beoordelen welk element van het TPC-model de belangrijkste ontwikkeling visualiseert.

De dynamiek met de meeste ontwikkeling kan een aanleiding voor verandering zijn. Dit is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan omdat alle dynamieken ook veel onzekerheid met zich meebrengen als het gaat om hoe een factor zich in de loop van de tijd zou kunnen ontwikkelen.

Bedrijven moeten de technische, politieke en culturele dynamiek voortdurend evalueren en herevalueren, omdat deze de context vertegenwoordigen van waaruit de organisatie van koers zou kunnen veranderen en werk prioriteit geven.

Alles bij elkaar representeren de dynamieken problemen die zullen komen en gaan. Het oplossen van deze problemen is misschien niet realistisch, maar bedrijven hebben continu met deze dynamieken te maken.

Het managen van strategische verandering

Om strategische verandering te managen, is het ten eerste essentieel om een organisatiestructuur te begrijpen. Tichy verwijst naar een organisatie als een organisatie die bestaat uit sociale objecten.

De sociale objecten zijn de werknemers van een organisatie die met elkaar omgaan en die het volgende doen: de werknemers integreren verschillende technische, politieke en culturele benaderingen, de werknemers richten zich op nuttige uitdagende vragen en de werknemers helpen verandering te implementeren.

De werknemers zijn daarom onderling verbonden en spelen een cruciale rol bij het beheren van strategische verandering omdat het personeel de stroom van goederen en diensten mogelijk maakt en kennis met elkaar deelt.

Het gebruik van het TPC-model kan handig zijn om de behoefte aan verandering te identificeren, maar het is ook nuttig voor het managen van strategische verandering. Het TPC-model kan worden gebruikt in combinatie met een netwerkmodel, een model.

Het netwerkmodel van Tichy omvat de volgende elementen: input, missie en visie, taken, formeel netwerk, organisatieprocessen, informele netwerken en output. Hieronder worden ze allemaal kort uitgelegd.

Input

Voor het managen van strategische verandering is het essentieel om de geschiedenis van de organisatie te begrijpen. Daarom is de input gericht op hoe het bedrijf zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld.

Het refereert aan alle input van het bedrijf die heeft bijgedragen aan de reputatie van een bedrijf. Het is essentieel omdat de geschiedenis van een bedrijf voor een groot deel de toekomstige koers van het bedrijf bepaalt.

Missie en visie

Het managen van strategische verandering kan alleen succesvol zijn als het bedrijf erin slaagt om bedrijfsboodschappen consistent te communiceren. Aangezien de missie en visie van een organisatie vaak de reden is waarom een bedrijf is opgericht, moeten strategische beslissingen met betrekking tot verandering de bestaansreden van de organisatie in de beslissingen integreren. Ook moeten bedrijven beslissen welke middelen kunnen worden toegewezen, en in welke mate deze zullen worden toegewezen.

Taken

Taken verwijzen naar alle concrete activiteiten die moeten worden uitgevoerd om de organisatiedoelen te bereiken. Het gaat ook in op hoe de activiteiten moeten worden uitgevoerd, en dus op de benodigde technologieën om organisatorische doelen met succes te bereiken.

Het identificeren van concrete taken en vereiste technologieën biedt een zekere mate van zekerheid voor de werknemers. Bovendien draagt het bij aan een soepele flow van operationele processen.

Formeel netwerk

Het managen van strategische verandering houdt in dat er formele afspraken zijn over de taken die door elke functie moet worden uitgevoerd. Het maakt formele differentiatie op verschillende niveaus van de organisatie mogelijk. Differentiatie kan bijvoorbeeld gebaseerd zijn op functie, geografie en productie.

Organisatorische processen

Het managen van strategische verandering kan succesvol worden met de implementatie van verschillende processen. Deze methoden kunnen verband houden met communicatie, beheer en zelfs personeelsvoordelen. Een belangrijk element van organisatieprocessen is de communicatie met de interne achterban.

Informele netwerken

Informele netwerken verwijzen naar de interactiviteit tussen werknemers van het bedrijf. Medewerkers delen ervaringen en leren over de missie en strategieën van het bedrijf. Deze interacties zijn nodig voor het succesvol managen van strategische verandering.

Output

De term output heeft betrekking op de diverse doelen die bedrijven hebben. Deze doelen hebben allemaal verschillende functies en kunnen van invloed zijn op de mate waarin andere doelen worden bereikt.

Een laatste woord over het managen van strategische verandering

Het managen van strategische verandering is gerelateerd aan technische, politieke en culturele dynamiek. Deze vertegenwoordigen de primaire systemen en moeten volledig worden begrepen om het basisidee van een organisatie en het basisidee van strategische verandering te begrijpen.

Omdat de technische dynamiek gemakkelijk kan worden onderzocht dankzij de beschikbaarheid van gegevens, is het politieke element gericht op het machtsniveau van organisaties en verandert het culturele element door de ontwikkeling van nieuwe normen, waarden en attitudes. Alle dynamieken vereisen een voortdurende evaluatie voor het managen van strategische verandering.

Volgens Tichy moet de organisatie worden gezien als een systeem waarin de eerder genoemde elementen als één fungeren. Al met al wordt het identificeren van de behoefte aan verandering en het managen van strategische verandering eenvoudiger vanwege het toegenomen vermogen van de kracht achter de verandering.

Nu is het jouw beurt

Wat denk jij? Herken je de uitleg van strategische verandering? Houd jij de technologische, politieke en culturele dynamiek al continu in de gaten? Wat vind jij van het managen van strategische verandering? Heb je nog tips of opmerkingen?

Deel jouw kennis en ervaring via het commentaar veld onderaan dit artikel

Meer informatie

1. Anderson, P., & Tushman, M. L. (Eds.). (2004). Managing strategic innovation and change: A collection of readings. Oxford University Press.
2. Greenwood, R., & Hinings, C. R. (1993). Understanding strategic change: The contribution of archetypes. Academy of management Journal.
3. Johnson, G. (1992). Managing strategic change—strategy, culture and action. Long range planning, 25(1), 28-36.
4. Quinn, J. B. (1980). Managing strategic change. Sloan Management Review (pre-1986), 21(4), 3.
5. Tichy, N. M. (1983). Managing strategic change: Technical, political, and cultural dynamics (Vol. 3). John Wiley & Sons.
6. Tichy, N. (1983). The essentials of strategic change management. Journal of Business strategy, 3(4), 55-67.

Citatie voor dit artikel:
Zeeman, A. (2020). Managen van strategische verandering (Tichy). Retrieved [insert date] from Toolshero: https://www.toolshero.nl/verandermanagement/managen-van-strategische-verandering-tichy/

Oorspronkelijke publicatiedatum: 23/07/2020 | Laatste update: 13/03/2024

Wilt u linken naar dit artikel, dat kan!
<a href=”https://www.toolshero.nl/verandermanagement/managen-van-strategische-verandering-tichy/”>Toolshero: Managen van strategische verandering (Tichy)</a>

Article by:

Alexander Zeeman

Alexander Zeeman is Content Manager bij ToolsHero waar hij zich richt op content productie, content management en marketing. Daarnaast studeert hij International Business aan de Hogeschool Rotterdam. Binnen zijn studie is hij bezig met de ontwikkeling van diverse management competenties en het verbeteren van operationele bedrijfsprocessen.