Mary Parker Follett theorie

Mary Parker Follett theorie: in dit artikel wordt de Mary Parker Follett theorie praktisch uitgelegd. Na het lezen ervan zal je de basis begrijpen van deze krachtige management tool.

Wat is de Mary Parker Follett theorie?

Management problemen, theorieën, ideeën of modellen zijn van alle tijden. Het is een onderwerp waar veel onderzoek naar gedaan is, en waar nog steeds veel vragen onbeantwoord blijven. In de essentie zijn managers investeerders. Zij hebben een gelimiteerd aanbod van middelen tot hun beschikking, en dienen daarmee het beste resultaat mogelijk te behalen.

Het aanbod aan middelen loopt uiteen van eigen tijd, medewerkers, een budget of technologische hulpmiddelen. De organisatie stelt doelstellingen vast en de managers krijgen de verantwoordelijkheid om die zo efficiënt mogelijk te behalen.

Er zijn verschillende management theorieën, zoals de Theorie X & Y, of de Managerial Roles van Mintzberg.

Als grondleggers van het moderne management worden beschouwd Henri Fayol met de vijf functies van management, Frederick Taylor met zijn wetenschappelijke management theorie, en Elton Mayo.

Een andere grondlegger van de moderne management theorieën is Mary Parker Follett. De Amerikaanse socioloog wijdde het grootste gedeelte van haar onderzoeksperiode aan de vraag hoe ondergeschikten, zoals burgers en arbeiders, uit vrije wil kunnen instemmen met de beslissingen die voor hen genomen worden. Enkele focus punten uit de Mary Parker Follett theorie zijn conflicten, autoriteit en leiderschap.

Conflicten

Zoals aangegeven gaat een groot deel van de Mary Parker Follett theorie over conflicten. Daarin wordt onderscheid gemaakt tussen wat conflicten zijn, en conflict oplossende maatregelen.

Traditioneel worden conflicten gezien als schadevol en nutteloos, maar Mary Parker Follett zag conflicten als normale processen die ontstaan uit verschillende sociale waarden en normen. Volgens haar waren conflicten dus niet goed en niet slecht, en moeten conflicten altijd neutraal en zonder passie benaderd worden. Een conflict is ook geen gevecht, het is louter een verschijning van verschillen tussen meningen of interesses.

Follett benadrukte ook dat iedereen verschillend is, en dat conflicten daarom niet te voorkomen zijn. Omdat ze niet te voorkomen zijn moet er geprobeerd worden om op conflicten te kapitaliseren. Het kans zelfs een teken zijn van een gezonde omgeving en vooruitgang. Daarover zegt ze: ‘all polishing is done by friction. We get the music from the violin by friction, and we left the sewage state when we discovered fire through friction.’

Conflictoplossing

Uit de Mary Parker Follett theorie blijkt dat zij drie manieren vaststelde waarop conflicten over het algemeen worden opgelost.

Dominantie

Dominantie is een zege van een partij in een conflict. Dit is de makkelijkste manier van conflicten oplossingen. Het is echter niet een erg succesvolle oplossing in de lange termijn. Het zorgt bovendien voor een gevoel van discomfort onder de anderen in het team, en de onderdrukten zullen altijd rebelleren tegen de dominantie wat zorgt voor een zwakke focus.

Omdat er geen compromis gesloten wordt, houden beide partijen aan het standpunt vast, en zal het conflict dus makkelijk opnieuw kunnen gebeuren.

Compromis

Een compromis is een oplossing van een conflict waarbij beide partijen een beetje toegeven, zodat de activiteit die door het conflict onderbroken werd door gaan kan. Hoewel het compromis een wijd geaccepteerd middel is in conflict oplossen, weinig mensen willen ook daadwerkelijk een compromis sluiten. Dat komt omdat ze iets moeten opgeven.

Integratie in de Mary Parker Follett theorie

De focus van conflictoplossing in de Mary Parker Follett theorie ligt in integratie van twee problemen. In deze oplossing geven beide partijen niks op, en worden hun belangen allebei behartigd. Integratie zorgt ervoor dat iets nieuws begonnen wordt, iets dat tot innovatie kan leiden en waar nieuwe waardes aan toe worden gevoegd. Integratie, samenwerkingen, leidt tot betere technieken en een hoger level van bedrijfsintelligentie.

Integratie gaat terug naar de wortel van het probleem en neem de oorzaak permanent weg. Een compromis moet misschien opnieuw gesloten worden of aangepast in de toekomst, maar bij integratie worden problemen gestabiliseerd en voorgoed opgelost.

Integratie bereiken stappenplan

Volgens de Mary Parker Follett Contribution to Management, kan integratie bereikt worden door het volgende stappenplan te volgen:

1. Bespreek verschillen in plaats van negeren

Mary Parker Follett zegt hierover: ‘we cannot hope to integrate our differences unless we know what they are’. Het is daarom belangrijk om problemen en verschillen te identificeren en begrijpen. Zo wordt het probleem kleiner en blijven belangrijke punten over. Ook momenten van drama moeten gefilterd worden. Soms wordt er door de ophef over een probleem niet meer naar de oorzaak gekeken.

2. Bespreek belangen en eisen

Dit is een stap waarbij de partijen in moeten gaan op de individuele belangen om tot integratie te komen. Het is hierbij belangrijk dat er voldoende persoonlijke aandacht wordt besteed aan elkaar, en dat er diepe gesprekken gevoerd worden.

3. Anticipatie op conflicten

Anticipatie op conflicten betekent niet dat conflicten ontweken moeten worden, maar gaat over de manier waarop gereageerd wordt op conflicten. Follett gebruikt een voorbeeld over een man die graag een rondje reed op zijn motor. Zijn vrouw hield echter van lopen. Hij verwachte het antwoord van zijn vrouw wanneer hij vroeg of ze samen een rondje op de motor gingen rijden.

Macht & orders

Follett definieerde macht als het vermogen om dingen te laten gebeuren, om dingen te veranderen. Ook is macht het vermogen om effecten te produceren, acties. Ze maakte onderscheid tussen power-over, en power-with. Power-over is een manier van macht die natuurlijk tot stand is gekomen, en Power-over is een dwingende manier van macht. Power-with is de betere variant van macht, omdat het ontwikkeling stimuleert. Het promoot ook beter begrip, verkleint frictie en de kans op conflicten.

Een groot gedeelte van het management vak is het geven van orders, of het toewijzen van taken en delegeren van administratieve zaken. Volgens de Mary Parker Follett theorie zijn de volgende vier dingen belangrijk hij het geven van orders.

Een bewuste houding

De managers moeten zich realiseren dat de orders moeten bestaan uit acties die ook daadwerkelijk uitgevoerd kunnen worden. Concrete zaken. De meeste mensen geven orders terwijl ze zich niet bewust zijn van wat ze nou eigenlijk vragen.

Een verantwoordelijke houding

Na het nagaan van de concrete zaken moet de ordergever beslissen welke hij gaat delegeren en aan wie.

Een experimentele houding

De ordergever kan nieuwe methoden proberen en resultaten bijhouden van experimenten. Het is belangrijk dat de resultaten bijgehouden worden, en ook bij mislukte experimenten de reden te achterhalen.

Resultaten nagaan

Na het analyseren van de resultaten kan de ordergever nagaan welke methoden aangepast kunnen worden en op welke manier als de huidige methoden ineffectief blijken.

Leiderschap in de Mary Parker Follett theorie

Volgens de Mary Parker Follett theorie is een leider niet noodzakelijk de CEO van een organisatie of een afdelingshoofd. Het is in haar ogen meer diegene die het grote plaatje in de gaten houdt, hij die transities voorziet naar nieuwe situaties, en hij die begrijpt hoe er overgegaan moet worden naar die nieuwe situaties. Volgens Follett is de leider ook degene die de groep van energie voorziet, en degene die initiatief nemen stimuleert. De leider is ook de persoon die positieve en harmonieuze uitingen doet. De leider heeft de volgende functies:

1. Coördineren
2. Doel definiëren
3. Anticiperen

Verder onderscheidde Follett drie types van leiderschap:

Positieleiderschap

Met positieleiderschap wordt bedoeld dat de manager de autoritaire houding aanneemt die bij zijn functie verwacht wordt.

Personaliteitsleiderschap

Met personaliteitsleiderschap wordt bedoeld dat een persoon een leider wordt omdat hij het in zijn karakter heeft, een krachtige persoonlijkheid. In combinatie met positieleiderschap leidt de geboren leider nog makkelijker.

Functieleiderschap

Functieleiderschap is een vorm van leiderschap uit de moderne organisatie, en heeft te maken met het feit dat in sommige situaties verschillende personen de leiding kunnen nemen. Degene die het best gekwalificeerd is voor een actie, of degene die de juiste kennis bezit neemt dan het voortouw.

Nu is het jouw beurt

Wat denk jij? Herken jij de uitleg over de Mary Parker Follett theorie? Zie jij overeenkomsten met bekende management principes van andere auteurs? Heb jij tips of opmerkingen?

Deel jouw kennis en ervaring via het commentaar veld onderaan dit artikel.

Meer informatie

1. Follett, M. P. (2003). Mary Parker Follett prophet of management. Beard Books.
2. Follett, M. P., Urwick, L. F., & Metcalf, H. C. (1973). Dynamic administration: the collected papers of Mary Parker Follett (pp. 117-131). New York: Pitman.
3. Parker, L. D. (1984). Control in organizational life: the contribution of Mary Parker Follett. Academy of Management Review, 9(4), 736-745.
4. Metcalf, H. C., & Urwick, L. (2004). Dynamic administration: the collected papers of Mary Parker Follett. Routledge.
5. Schilling, M. A. (2000). Decades ahead of her time: advancing stakeholder theory through the ideas of Mary Parker Follett. Journal of Management History, 6(5), 224-242.

Citatie voor dit artikel:
Janse, B. (2019). Mary Parker Follett theorie. Retrieved [insert date] from toolshero: https://www.toolshero.nl/management-modellen/mary-parker-follett-theorie/

Oorspronkelijke publicatiedatum: 18/07/2019 | Laatste update: 30/10/2023

Wilt u linken naar dit artikel, dat kan!
<a href=”https://www.toolshero.nl/management-modellen/mary-parker-follett-theorie/”>toolshero: Mary Parker Follett theorie</a>

Article by:

Ben Janse

Ben Janse is een young professional en werkzaam als Content Manager bij Toolshero. Daarnaast houdt hij zich binnen zijn studie International Business aan de Hogeschool Rotterdam bezig met het analyseren en ontwikkelen van managementmodellen. Dankzij zijn theoretische en praktische kennis weet hij hoofd- en bijzaken goed te onderscheiden waardoor de essentie van elk artikel goed naar voren komt.