Interne rentabiliteit berekenen: de uitleg

Interne rentabiliteit: in dit artikel wordt het concept van interne rentabiliteit praktisch uitgelegd. Naast wat het is (definitie en het berekenen), benadrukt dit artikel ook het belang van kapitaalbudget en vergelijking, en het rendementspercentage. Nadat u het heeft geassimileerd, kunt u de basisprincipes van deze financiële indicator begrijpen. Veel plezier met lezen!

Wat is de interne rentabiliteit? De uitleg en het berekenen

Interne rentabiliteit is het te verwachten rendement op een investering die bedrijven kunnen doen. Interne rentabiliteit is ook bekend als de interne rentevoet, interne opbrengstvoet en in het Engels als de Internal Rate of Return (IRR).

De winstgevendheid van potentiële investeringen worden gemeten en er wordt rekening gehouden met de hoogte en het tijdstip van de kasstromen van zowel de mogelijke opbrengsten van de investering, als alle uitgaven die ermee gemoeid zijn. Dit wordt ook wel verdiscontering genoemd.

Een andere naam voor Internal Rate of Return is ‘economic rate of return’ (ERR), waarin het terugwinnen van de investering duidelijk wordt.

Het intern rendement maakt de netto contante waarde van alle kasstromen uit een investering, ook wel Net Present Value (NPV) genoemd, gelijk aan nul. Zodoende dat interne rentabiliteit berekeningen op dezelfde formule gebaseerd zijn als die van NPV.

Er wordt bij interne rentabiliteit vanuit gegaan dat er minimaal vergelijkbaar rendement behaald kan worden met een project, als wat er qua investering in is gestopt gedurende de gehele looptijd.

Met externe factoren zoals inflatie of rentestanden wordt echter geen rekening gehouden, terwijl een kleine wijziging al tot grote veranderingen kan leiden.

Bovendien is het noodzakelijk om de verzameling kasstromen contant te maken, zodat de waarde ervan bepaald kan worden. Het percentage dat gebruikt wordt om de contante waarde te bepalen heet de disconteringsvoet.

Interne rentabiliteit als kapitaalbegroting

Zodoende is interne rentabiliteit een kapitaalbegroting, waarbij de contante waarde van toekomstige kasstromen van de investering, gelijk moet zijn aan alle kosten die de investering met zich meebrengt. De disconteringsvoet is een rendementsbegrip van de totale verzameling aan kasstromen, verspreid over meerdere jaren.

Als de interne rentabiliteit hoger uitvalt dan het minimaal gewenste rendement over een investering en als het ook een minimaal risico met zich meebrengt, dan wordt de investering als waardevol beschouwd.

Blijkt het tegendeel en valt de interne rentabiliteit lager uit dan het minimaal gewenste rendement over de investering, dan is dat een teken dat de investering niet waardevol zal zijn.

Geldt een interne rentevoet dat hoger uitvalt dan het minimaal gewenste rendement, maar is het risico te groot, dan is er twijfel en zal een herberekening bepalend zijn om wel of niet te investeren.

Vergelijking

Interne rentabiliteit is daardoor een handig hulpmiddel om te tonen of een project de moeite waard is om geld in te pompen.

Bij de vergelijking van twee projecten kan de uitkomst van het ene een hogere interne rentabiliteit hebben en daardoor meer rendement gaan opleveren. interne rentabiliteit houdt echter geen rekening met de kosten van het kapitaal, waardoor projecten lang niet altijd op gelijkwaardige wijze met elkaar vergeleken kunnen worden.

Ook is het van belang om aandacht te hebben voor kasstromen die wisselend positief en negatief zijn, waardoor er meerdere interne rentevoeten ontstaan.

Over het algemeen mag men ervan uitgaan dat hoe hoger het rendement van een project is, hoe logischer en lucratiever het is om dat project daadwerkelijk uit te voeren. Met gebruik van interne rentevoet kunnen meerdere projecten vergeleken en gerangschikt worden, waarbij de meest winstgevende projecten voorrang zullen krijgen.

Interne rentabiliteit geeft inzicht in de groeisnelheid die een project naar verwachting gaat genereren. Het project met een substantieel hogere interne opbrengstvoet, biedt immers de beste kans op sterke groei.

Interne rentabiliteit wordt ook wel gebruikt om de winstgevendheid van mogelijk nieuw op te zetten projecten te vergelijken met de uitbreiding en/of aanpassing van oudere, bestaande projecten.

Zo kan een vuilverwerkingsbedrijf door middel van de interne rentevoet berekenen wat de beste investering is; de oude installatie uitbreiden met nieuwe milieuvriendelijke verbrandingsovens of investeren in de bouw van een geheel nieuwe installatie die voldoet aan alle huidige milieueisen.

Uiteraard zullen beide mogelijkheden specifieke waarde aan het bedrijf toevoegen, maar de uitkomst van interne rentevoet zal doorslaggevend zijn voor de juiste keuze.

Rendementspercentage

Wanneer het voor bedrijven moeilijk is om projecten te vinden met een interne opbrengstvoet dat groter is dan het rendement dat op de financiële markten kan worden gegenereerd, kunnen zij er ook voor kiezen om de ingehouden winsten in de markt te investeren.

Zodoende kunnen interne rentevoeten ook vergeleken worden met de geldende rendementspercentages op de effectenmarkt.

Theoretisch zal elk project met een interne rentabiliteit dat hoger is dan de geïnvesteerde kapitaalkosten, winstgevend zijn.

Dat betekent dat het voor organisaties aantrekkelijk is om in dergelijke projecten te investeren en ze vervolgens ook uit te voeren. Het zorgt er zelfs voor dat organisaties zich hierin laten leiden bij het maken van hun strategische lange termijn planning.

Voor investeringsprojecten wordt daardoor vaak vooraf een verplicht rendement vastgesteld. Dit geldt als een minimum aanvaardbaar rendementspercentage, waarmee bepaald wordt wat de betreffende investering moet gaan opleveren om het de moeite waard te laten zijn.

Nu is het jouw beurt

Wat denk jij? Pas jij de interne rentabiliteit / interne rentevoet al toe om te berekenen wat het te verwachten rendement op een investering is? Herken je de praktische uitleg of heb je aanvullingen? Wat zijn voor jou succesfactoren die bijdragen aan goed financieel management en het verantwoord investeren?

Deel jouw kennis en ervaring via het commentaar veld onderaan dit artikel.

Meer informatie

1. Dudley, C. L. (1972). A note on reinvestment assumptions in choosing between net present value and internal rate of return. The Journal of Finance, 27(4), 907-915.
2. Hagemann, H. (1990). Internal rate of return. In Capital Theory (pp. 195-199). Palgrave Macmillan, London.
3. Magni, C. A. (2010). Average internal rate of return and investment decisions: a new perspective. The Engineering Economist, 55(2), 150-180.
4. McAuliffe, R. E. (2006). Internal Rate of Return. Wiley Encyclopedia of Management.

Citatie voor dit artikel:
Mulder, P. (2018). Interne rentabiliteit. Retrieved [insert date] from Toolshero: https://www.toolshero.nl/financieel-management/interne-rentabiliteit/

Oorspronkelijke publicatiedatum: 18/06/2018 | Laatste update: 23/01/2024

Wilt u linken naar dit artikel, dat kan!
<a href=”https://www.toolshero.nl/financieel-management/interne-rentabiliteit/”> Toolshero: Interne rentabiliteit</a>

Article by:

Patty Mulder

Patty Mulder is een management expert op het gebied van competentie ontwikkeling, time management, persoonlijke effectiviteit en zakelijke communicatie. Naast content schrijven, is ze een business coach en verzorgt ze bedrijfstrainingen.