John Dewey theorie

John Dewey theorie: in dit artikel wordt de John Dewey theorie praktisch uitgelegd. Na het lezen zal je de basis begrijpen van deze krachtige tool voor verandermanagement.

Wat is de John Dewey theorie?

John Dewey is één van de grote namen in de geschiedenis van onderwijstheorieën. John Dewey was invloedrijk in tal van gebieden, en had veel ideeën op het gebied van onderwijshervorming. De verzameling van opvattingen, filosofieën en radicaal andere ideeën over educatie zijn samengevoegd in de John Dewey theorie.

Het modern onderwijssysteem ziet er in veel landen uit zoals het is dankzij John Dewey. Zijn benaderingen van scholing waren revolutionair voor zijn tijd, en blijken vandaag van fundamenteel belang voor het moderne onderwijs. De meeste publiciteit kreeg John Dewey waarschijnlijk dankzij zijn rol in de studies naar progressief onderwijs.

Progressief onderwijs is in essentie een visie op educatie die de noodzaak benadrukt van leren door te handelen. Volgens de John Dewey theorie leren mensen het best door een hands-on benadering. Dit maakt dat de filosofieën en visies van John Dewey geplaatst worden in de educatieve filosofie van het pragmatisme.

John Dewey, en andere pragmatici zijn ervan overtuigd dat studenten of andere personen die leren de realiteit moeten ervaren zoals de realiteit is.

Vanuit het educatieve standpunt van John Dewey betekent dit dat de studenten zich aan hun omgeving moeten aanpassen om te leren. Uit de John Dewey theorie blijkt dat de groter denker op educatief gebied hetzelfde dacht over leraren.

Zijn kijk op het ideale klaslokaal had veel overeenkomsten met democratische idealen. Volgens John Dewey is het niet alleen de student die leert, maar is het de ervaring van studenten en docenten samen, die extra waarde oplevert voor beide.

Reformatie van het educatiesysteem

Kinderen leren beter wanneer zij omgaan met hun omgeving, en betrokken worden bij het leerplan van de school, aldus John Dewey. Hij verwierp de meeste van de destijds populaire theorieën, zoals het behaviorisme, en deed deze af als te simplistisch en onvoldoende complex om leerprocessen te beschrijven.

In die tijd, aan het einde van de twintigste eeuw, werd verondersteld door veel mensen dat kinderen passieve ontvangers van kennis waren. De John Dewey theorie gaat daar echter rechtstreeks tegenin.

John Dewey betoogde dat het onderwijs alleen effectief kan zijn als kinderen leermogelijkheden krijgen die hen in staat stellen om huidige kennis te koppelen aan eerdere ervaringen en kennis.

Voor deze periode was dit een baanbrekende gedachte. Met name het gedeelte ervaringsleren, waarbij kinderen in contact komen met hun omgeving was revolutionair.

Educatief experiment John Dewey

Uit het bovenstaande blijkt dat John Dewey een groot voorstander was van progressieve onderwijshervormingen. Hij was ervan overtuigd dat het onderwijssysteem gebreken had, en zou moeten focussen op leren door te doen.

Hij en zijn vrouw Harriet begonnen in 1894 daarom hun eigen experimentele basisschool: de University Elementary School. Het was een onderdeel van de University of Chicago, en het doel was om zijn eigen theorieën te testen. Zijn vrouw werd echter ontslagen, en dus diende Dewey ook zijn ontslag in.

Ruim vijfentwintig jaar later, in 1919, richtte John Dewey samen met zijn collega’s Charles Beard, James Harvey Robinson en Wesley Slair Mitchell The New School for Social Research op. Dit was nogmaals een progressieve, experimentele school die de vrije uitwisseling van ideeën op het gebied van kunst en sociale wetenschappen stimuleerde.

De vruchten van zijn revolutionaire ideeën werden al snel geplukt. In de jaren twintig van de vorige eeuw gaf Dewey een lezing over onderwijshervorming op scholen over de hele wereld.

Hij was erg onder de indruk van experimenten in het Russische onderwijssysteem. Hij leerde daarvan dat studenten zich vooral moeten richten op interacties met het heden. De John Dewey theorie, in het Engels bekend als de John Dewey theory, verwerpt echter niet de waarde van het leren over het verleden.

John Dewey theorie toegepast in het klaslokaal

Met name in de tijd van John Dewey, tussen de twee wereldoorlogen in, was het gebruikelijk dat in het klaslokaal rijen stoelen met tafeltjes opgezet waren waar de studenten de hele dag niet vanaf kwamen.

Dit bedoelde John Dewey met het feit dat kinderen werden gezien als passieve ontvangers van kennis. Eigenlijk hadden zij helemaal geen inspraak op het leerproces, en konden zeker niet aangeven over wat zij meer wilden leren.

Over hoe het beter kon was Dewey ook duidelijk. Deze ideeën zijn vandaag de dag niet meer radicaal, maar in het begin van de vorige eeuw was zijn visie op onderwijs in strijd met het beleid en de visie van de meeste scholen.

Interdisciplinair curriculum

De John Dewey theorie raad een interdisciplinair curriculum aan, oftewel een curriculum waarbij gefocust wordt op het verbinden van meerdere vakken, waarbij studenten vrij in en uit de klaslokalen kunnen lopen.

Op deze manier streven ze hun eigen interesses na, en bouwen zij hun eigen weg voor het verwerven en toepassen van specifieke kennis.

De rol van de docent in deze setting is meer faciliterend. Volgens Dewey moet de docent de interesses van de student observeren, de aanwijzingen opvolgen, en hen helpen bij het ontwikkelen van probleemoplossende vaardigheden.

In de tijd van Dewey was het, zoals vermeld, gebruikelijk dat de leraar voor de groep studenten stond en de hele dag niks anders deed dan informatie verstrekken. De taak van de studenten was om de informatie te absorberen, en te toetsen in de vorm van een examen of andere schriftelijke test.

Het ideaal van John Dewey beschrijft een andere functie van de leraar. Volgens Dewey zou de leraar alleen nog maar achtergrondinformatie leveren, en werken de studenten in groepen samen aan een concept.

Daarbij zou veel conversatie plaatsvinden en waardevolle samenwerkingen ontstaan. Hoewel het schriftelijk examen nog een belangrijke rol blijft houden, zijn vooral presentaties, projecten en andere evaluatietechnieken de manier om voortgang bij te houden.

John Dewey & psychologie

John Dewey publiceerde tijdens zijn periode aan de Universiteit van Michigan twee boeken: Psychology, en Leibniz’s New Essays Concerning the Human Understanding.

Hoewel hij daar nog steeds professor was in de filosofie, begon hij met zijn collega’s de herformulering van psychologie, met de nadruk op geest en gedrag. Ook de opvattingen in de John Dewey theorie over psychologie verschillen sterk van de norm uit die tijd.

Hun nieuwe stijl van psychologie, functionele psychologie genaamd, had een focus op actie en toepassing. Zij redeneerden hierbij tegen het traditionele concept van stimulus-respons.

Hoewel hij het bestaan van stimulus en reacties niet ontkende, was hij het er niet mee eens dat het afzonderlijke, individuele gebeurtenissen waren. Hij ontwikkelde het idee dat er een bepaalde vorm van coördinatie bestaat waardoor stimulatie wordt verrijkt door resultaten uit het verleden.

John Dewey’s’ visie op democratie en samenleving

John Dewey geloofde dat democratie een ethisch ideaal is, en niet slechts een politieke structuur. Hij beschouwde participatie, en niet representatie de essentie van democratie.

Verder drong hij aan op de werking en harmonie tussen democratie en de wetenschappelijke methode. Hij zag namelijk een steeds groter wordende en kritische onderzoekgemeenschap, voortbordurend op hun pragmatische principes en hun overtuigingen.

De rol van de vrouw in de samenleving

John Dewey had voor zijn tijd ook een controversiële visie op de rol van de vrouw in de samenlevingen. Hij was ervan overtuigd dat de plaats van de vrouw in de samenleving werd bepaald door de omgeving van de vrouw, niet door haar biologie. Hij merkte daarover op dat over vrouwen teveel wordt gedacht als een geslacht.

Volgens de John Dewey theorie (de John Dewey theory) moet deze geslachtskwalificatie verwijderd worden, en zal daarna de visie op vrouwen veranderen, omdat de generalisaties over vrouwen dan onjuist bleken.

Nu is het jouw beurt

Wat denk jij? Herken jij de uitleg over de John Dewey theorie? Welke onderdelen van zijn contributies herken jij in het dagelijkse leven? Welke andere grote denkers gingen Dewey voor in zijn visie? Hoe denk jij dat het educatieve systeem zich had ontwikkeld wanneer denkers als Dewey pas later hun visies deelden?

Deel jouw kennis en ervaring via het commentaar veld onderaan dit artikel.

Meer informatie

1. Dewey, J. (1989). The Later Works of John Dewey, 1949-1952: 1949-1952, Essays, Typescripts, and Knowing and the Known (Vol. 16). SIU Press.
2. Dewey, J. (2014). John Dewey. The Middle Works, 1899–1924.
3. Schilpp, P. A. (1939). The Philosophy of John Dewey.
4. Shook, J. R. (2000). Dewey’s empirical theory of knowledge and reality. Vanderbilt University Press.

Citatie voor dit artikel:
Janse, B. (2019). John Dewey theorie. Retrieved [insert date] from Toolshero: https://www.toolshero.nl/verandermanagement/john-dewey-theorie/

Published on: 13/07/2019 | Last update: 24/03/2022

Wilt u linken naar dit artikel, dat kan!
<a href=”https://www.toolshero.nl/verandermanagement/john-dewey-theorie/”>Toolshero: John Dewey theorie</a>

Article by:

Ben Janse

Ben Janse is een young professional en werkzaam als Content Manager bij Toolshero. Daarnaast houdt hij zich binnen zijn studie International Business aan de Hogeschool Rotterdam bezig met het analyseren en ontwikkelen van managementmodellen. Dankzij zijn theoretische en praktische kennis weet hij hoofd- en bijzaken goed te onderscheiden waardoor de essentie van elk artikel goed naar voren komt.