Een softwareontwikkelmethode is een methode of techniek die ingezet wordt bij het ontwikkelen van software.
Het is een breed begrip waarin ook de verschillende fasen van softwareontwikkeling zoals design, ontwikkeling en testen zijn opgenomen. Dit staat ook bekend als de Systems Development Life Cycle (SDLC). Een softwareontwikkelmethode definieert specifieke eisen en producten die nodig zijn om een projectteam een applicatie te laten ontwikkelen of optimaliseren.
De geschiedenis van raamwerken voor softwareontwikkeling is relatief jong. Aan het eind van de jaren zestig kwam Software Development Methodologie pas op gang. Het belangrijkste doel van dit methodologische raamwerk was het ontwikkelen van grootschalige zakelijke systemen. De meeste ontwikkeling was in deze tijd gericht op gegevensverwerking en rekenroutines.
Moderne softwareontwikkelmethoden worden omschreven als agile. Voorbeelden van dergelijke methoden zijn het Scaled Agile Framework (SAFe), Large-Scale Scrum (LeSS), en DevOps. In de jaren negentig van de vorige eeuw ontstonden Rapid Application Development (RAD), Basic Scrum, Rational Unified Process (RUP) en Extreme Programming (XP). Andere vormen van softwareontwikkeling zijn prototyping, iteratieve en incrementele ontwikkeling, watervalmethode, Spiral Development.
Alle professionals hebben tools nodig om hun werk te kunnen doen. Waar een timmerman hamers, zagen, meetlinten en dergelijke nodig heeft, heeft een softwareontwikkelaar ook de juiste tools nodig om hun taken effectief uit te voeren. Softwareontwikkelmethoden spelen een zeer belangrijke rol in de IT-wereld.
Hulpmiddelen voor softwareontwikkeling zijn methoden en benaderingen, zoals beschreven hierboven, maar ook omvatten ook de hulpmiddelen die het leven van een ontwikkelaar eenvoudiger maken. Hieronder vallen bijvoorbeeld communicatiesystemen, gebruikspanels en andere oplossingen.
Een programmeertool kan elk hulpprogramma of softwareprogramma zijn dat softwareontwikkelaars gebruiken voor het creëren, bewerken, onderhouden of uitvoeren van programmeeracties.
Een programmeertool wordt om deze reden ook een softwareontwikkelingstool genoemd. De term verwijst doorgaans naar eenvoudige programma’s die worden gecombineerd om een taak uit te voeren. Het vermogen om deze verschillende tools productief in te zetten is een kenmerk voor een succesvolle software-engineer.
Voorbeelden van dergelijke tools zijn een broncode-editor en een compiler. Deze worden continue ingezet. Andere tools worden gebruikt afhankelijk van de editor, de broncodetaal en de gekozen ontwikkelingsmethodologie.
Wat zijn de meest effectieve en gebruikte methodes voor softwareontwikkeling? Wat is het verschil tussen iteratieve en incrementele softwareontwikkeling? Hoe kan ik verschillende tools combineren voor gewenst resultaat? Wat hebben de verschillende benaderingen voor softwareontwikkeling met elkaar te maken? De artikelen gelinkt aan softwareontwikkelingmethodes gaan over praktische onderwerpen rondom softwareontwikkeling.
